Over mij en de kennel

Het ontstaan van de kennel van Duitse Staande Kortharen Orpheushoeve.

We zijn begonnen, bij mij thuis, als hondenliefhebbers. We hebben altijd honden gehad, al vanaf mijn geboorte was er een hond binnen het gezin. Mijn vader bracht de eerste korthaar pup mee wel zonder stamboom, hij bracht ze mee van de veemarkt uit Groningen. Toen die hond er was, was ik gelijk verkocht. De hond heette Jopie, Jopie kreeg ook wel eens “spontaan” een nestje puppy's en dan van een reu die toevallig langs kwam. De pups mocht ik dan helpen verzorgen.

Nadat Theo en ik getrouwd zijn kon ik niet buiten een hond. We woonden erg klein en hebben daarom een dwergpoedel gekocht die Teddy werd genoemd. Teddy werd geboren op 16 januari 1971 en hij is maar zeven jaar geworden omdat hij last kreeg van epilepsie. Hierdoor werd hij blind en incontinent. We hebben hem toen moeten laten inslapen. Ik weet dus – helaas - veel van epilepsie, ook hoe pijnlijk de complicaties kunnen zijn voor de hond maar ook voor de bazen. Zo’n toeval was – voor ons - heel erg om te zien.

Nadat wij waren verhuisd naar een boerderij hebben wij onze eerste eigen korthaar gekocht Asta van de Voskuil. Asta was een erg lieve en dankbare hond ze had als pup bij een man alleen en in een donkere schuur gezeten, bij ons thuis - met de kinderen - vond ze het geweldig. Asta is twaalf jaar geworden.

Daarna ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe hond. Via de familie te Velthuis in Lochem kwam ik aan Linzy v.d. Waltakke. Zij is geboren op 30 mei 1993. Linzy was een lief maatje en erg eigenwijs. Ze stak – bij wijze van spreken - wel eens haar middelvinger op. Ik heb heel veel en heel fijn met haar getraind en dankzij Ina hebben de hond en ik heel veel geleerd. Want zelf was ik op dit gebied nog groener dan gras.

De naam van de boerderij waar we nu wonen is afkomstig van een paard dat Theo heeft gehad. Het paard Orpheus is bij ons geboren en we hebben er een bijzondere band mee gehad. Het was een hele mooie hengst. Theo werd er M-dressuur, M-springen en M-Eventing mee. We hebben 14 jaar van Orpheus mogen genieten. Toen Theo 50 jaar werd hebben we de boerderij naar Orpheus vernoemd (De Orpheushoeve) In 1997 heb ik bij de Raad van Beheer op Kynologisch gebied kennelregistratie aangevraagd voor (van de Orpheushoeve).